کانال‌های گالوانیزه یکی از پرکاربردترین انواع کانال‌های هوا در سیستم‌های تهویه مطبوع هستند. دلیل این محبوبیت، مقاومت بالا در برابر خوردگی، دوام طولانی و قابلیت اجرای آسان است. اما برای دستیابی به بهترین عملکرد، نصب این کانال‌ها باید بر اساس استانداردهای فنی انجام شود. رعایت نکردن اصول نصب می‌تواند منجر به نشتی هوا، افت راندمان، افزایش صدا و حتی آسیب به سازه کانال شود. در این مقاله به بررسی مهم‌ترین استانداردهای نصب کانال‌های گالوانیزه می‌پردازیم.
اهمیت رعایت استانداردها در نصب کانال
-
جلوگیری از نشتی هوا: درزگیری صحیح بر اساس استاندارد مانع از اتلاف انرژی می‌شود.
-
بهبود کیفیت هوا: نصب اصولی، جریان هوا را یکنواخت و بدون تلاطم هدایت می‌کند.
-
کاهش هزینه‌های نگهداری: اجرای دقیق و اصولی از بروز مشکلات زودهنگام جلوگیری می‌کند.
-
ایمنی بیشتر: ساپورت‌گذاری صحیح از سقوط یا لرزش کانال جلوگیری خواهد کرد.
استانداردهای طراحی و ابعاد کانال گالوانیزه
۱. ضخامت ورق: بر اساس فشار استاتیکی سیستم، ضخامت ورق انتخاب می‌شود. به‌طور معمول:
-
تا فشار ۵۰۰ پاسکال → ورق ۰/۶ میلی‌متر
-
فشار ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ پاسکال → ورق ۰/۸ تا ۱ میلی‌متر
-
فشار بالاتر از ۱۰۰۰ پاسکال → ورق ۱/۲۵ میلی‌متر یا بیشتر
۲. ابعاد مقطع کانال: باید با توجه به دبی هوا، سرعت استاندارد (بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ فوت بر دقیقه) و حداقل افت فشار محاسبه شود.
۳. زایده‌ها و لبه‌ها: لبه‌های کانال نباید تیز یا بدون خم‌کاری باشند، زیرا هم احتمال نشتی را افزایش می‌دهد و هم به عایق آسیب می‌زند.
استانداردهای اتصال و درزگیری
-
استفاده از فلنج‌های استاندارد (TDC یا TDF) برای اتصال قطعات توصیه می‌شود.
-
درزها باید با چسب ماستیک یا نوار درزگیر مخصوص پوشانده شوند.
-
محل اتصال به دستگاه‌های هواساز و فن باید با کانکشن‌های نرم یا لرزه‌گیر پوشانده شود تا از انتقال ارتعاش جلوگیری شود.
-
طبق استاندارد SMACNA، کلاس درزگیری بر اساس فشار کانال به سه دسته A، B و C تقسیم می‌شود که برای سیستم‌های با فشار بالا کلاس A الزامی است.
استانداردهای ساپورت‌گذاری و نصب
۱. فواصل ساپورت‌ها:
-
برای کانال افقی → هر ۲ تا ۲/۵ متر یک ساپورت
-
برای کانال عمودی → هر ۳ متر یک ساپورت
-
نوع ساپورت: ساپورت‌ها باید از پروفیل یا میلگرد مقاوم ساخته شوند و تحمل وزن کانال به همراه عایق و جریان هوا را داشته باشند.
-
جلوگیری از لرزش: استفاده از لرزه‌گیر یا گسکت در محل اتصال ساپورت‌ها به سازه، صدای ناشی از لرزش را کاهش می‌دهد.
استانداردهای عایق‌کاری
-
برای جلوگیری از تعریق و اتلاف انرژی، عایق‌کاری کانال‌ها با پشم شیشه، عایق الاستومری یا پلی‌یورتان الزامی است.
-
ضخامت عایق باید بر اساس شرایط آب‌وهوایی و نوع سیستم تعیین شود (معمولاً بین ۲ تا ۵ سانتی‌متر).
-
عایق باید بدون درز و شکستگی اجرا شود و محل درزها با نوار آلومینیومی مخصوص پوشانده گردد.
الزامات ویژه در نصب کانال‌های گالوانیزه
-
مسیر کانال باید کوتاه‌ترین و مستقیم‌ترین حالت ممکن انتخاب شود.
-
زانوها و سه‌راهی‌ها باید با زاویه‌های نرم طراحی شوند تا جریان هوا با حداقل افت فشار هدایت شود.
-
دریچه‌های بازدید در بخش‌های مشخص نصب شوند تا امکان سرویس و نظافت فراهم باشد.
-
رعایت الزامات بهداشتی در مکان‌های حساس مانند بیمارستان‌ها یا صنایع غذایی بسیار ضروری است.
جمع‌بندی
نصب کانال‌های گالوانیزه باید بر اساس استانداردهای بین‌المللی مانند SMACNA و ASHRAE انجام شود. توجه به ضخامت ورق، نوع اتصال، ساپورت‌گذاری اصولی، عایق‌کاری صحیح و طراحی مسیر استاندارد، همگی باعث افزایش راندمان، کاهش هزینه انرژی و بالا رفتن طول عمر سیستم تهویه مطبوع خواهند شد.
برای اجرای کانال‌کشی مطابق با استانداردهای روز و جلوگیری از مشکلات آینده، می‌توانید از تجربه و مشاوره کارشناسان آرون تهویه بهره‌مند شوید.
چگونه پشتیبانی سایت، تجربه کاربری بازدیدکنندگان را بهبود می‌دهد؟
دومین مطلب آزمایشی من